Aku ingat lagi masa sekolah dulu, mereka yang ada kamera boleh dikira dengan jari. Masa tu kamera digital tak ada lagi, semua pakai kamera filem. Aku antara salah seorang yang rajin bawak kamera. Bukan kamera sendiri, tapi pinjam kamera nenek. Bila ada event, akulah orangnya yang ambik gambar. Lepas ambik gambar, pegi kedai dan cuci. Tunggu 2-3 hari, gambar akan siap. Lepas tu kawan-kawan akan tanya, “gambar dah cuci?”. Semua orang akan rasa teruja tunggu gambar siap. Bila dah siap tu, tengok sama-sama, gelak sama.

Pernah sekali masa ikut lawatan Kadet Remaja, seperti biasa aku akan bawak kamera. Banyak tempat kami pegi, tapi tak boleh nak ambik gambar banyak sebab kalau pakai filem, paling banyak boleh ambik pun 36 snap. Balik dari lawatan aku pun roll balik filem tu sebab nak terus hantar kedai, tak sabar nak tengok gambar lawatan.

Akibat tak sabar, aku bukak penutup kamera sebab nak lihat gambar yang terhasil di atas filem. Aku hairan kenapa atas filem tu kosong, tak ada gambar. Masa ni aku tak tau yang filem kena diproses dulu sebelum jadi “negatif”, ingatkan lepas snap tu terus jadi negatif..hehe.. Bila aku hantar gambar tu kat kedai untuk dicuci, amoi tu cakap gambar semua hangus. Memanglah hangus, sebab masa aku roll filem tu, aku buat sambil bukak penutup filem, jadi sepanjang filem tu “hangus”.

Kalau roll filem sambil buka penutupnya, mana tak hangus  :aie:

Itulah sedikit sebanyak kenangan bila pakai kamera filem. Sekarang dah digital, nak snap berapa banyak pun tak kisah, tak perlu pegi kedai cuci. Kalau nak share gambar, cuma perlu upload di facebook, picasa atau flickr.

Korang ada pengalaman guna kamera filem? Lagi satu, korang cuci/print tak gambar yang korang ambik dengan kamera digital? Atau sekadar upload di internet?

Iklan: Cuci gambar dengan harga yang sangat murah.